سر پرست محترم روزنامه ایران جناب آقای جوانفکر           

با سلام و احترام

از روز شنبه تا کنون  دوستان ( اساتید و دانشجویان ) در تماس های متعدد جویای چاپ مطلبی از اینجانب در ویژه نامه خاتون 1 در ضمیمه رایگان روزنامه ایران مرداد 1390  (صفحه 113 –  چرا در ایران حجاب برای غیر مسلمانان اجباری است؟ ) شده اند . جهت اطلاع حضرتعالی و همکاران شما و دوستان و رفقا اعلام می دارم :

1-       باید از هرگونه تلاش علمی و حلقه های گفتگو و گفتمان در عرصه های معرفت دینی در راستای کرسی های آزاد اندیشی و همفکری و همگرایی دینی استقبال کرد .

2-       اگر همکاران شما در آن روزنامه  محترم قصد پرداختن به موضوعات مهم و چالش بر انگیز را دارند مناسب است به اساتید و محققین محترم اطلاع داده شود تا مطالب از غنا و استحکام علمی برخوردار باشد نه مقالات و مصاحبه ها و گزارش های مختلف  با درجه اعتبار مختلف در کنار هم جمع آوری شوند !!!.

3-       در بدو امر چاپ مطلبی از خود را در آن مجموعه انکار کردم  زیرا مطلبی تحت این عنوان یا عنوان مشابهی  برای  آن روزنامه یا ویژه نامه  آن ارسال نکردم . پس از پیگیری های متعدد متوجه شدم مطلب چاپ شده از وبلاگ شخصی این جانب برداشته شده است  .

4-       داستان بدین قرار است در اواخر پاییز یا اوایل زمستان  (تردید از بنده است )سال گذشته در زیر مطلب درج شده در وبلاگ این پیام درج شده بود که مطلب شما برای درج  در یکی از ویژه نامه ها انتخاب شده است آیا اجازه درج مطلب را می دهید ؟ بر طبق ذوق و قاعده کلی اجازه  درج و چاپ تمام مطالب درج شده در وبلاگ  خود  را با ذکر آدرس  و ارجاع ،مانع نمی شوم .

5-       با این حال ،اعلام رضایت از طرف این جانب منوط به درج تمام مطلب ( بدون گزینش یا تلخیص)و در صورت تلخیص، ارسال مطلب و بازبینی و اصلاح مجدد مطلب توسط این جانب بوده است که ظاهرا چنین وعده ایی تحقق نیافت .!  

6-       - چنانکه در همین مقاله درج شده مشخص است مطلب یک بحث حقوقی در باره جایگاه اقلیت های دینی در نظام جمهوری اسلامی ایران است نه بحث حجاب و یا علت حجاب یا عدم حجاب در میان اقلیت ها ( که به این بحث در سایر مقالات به تفصیل و ادله بهتری پاسخ داده شده است ).

7-       خبرنگار محترم می توانست ذوقی به خرج دهد و مقالات  متناسب با بحث حجاب را انتخاب نماید .  ظاهرا خبرنگار خوش ذوق شما سه مطلب  و سه مقاله مختلف را در هم ادغام  می نماید که از اعتبار و استحکام  مقاله کاسته و منابع و مآخذ بسیار آن حذف شده است .

   با احترام مجدد  محمد علی لیالی